De totale ondererping. Hfst.48. Dierlijk instinct.

De totale ondererping. Hfst.48. Dierlijk instinct.
48. Dierlijk instinct.

De reis was een hel ik weet niet hoe lang ik in de rubber gevangenis gezeten heb. Het was in ieder geval zo lang dat ik mijn plas niet meer kon houden en deze heb moeten laten lopen. Tijdens elke beweging van het koffer klotst de plas tegen mijn gekooide pik. Het heftige eten van gisteren maakte ook dat ik de drang kreeg om mij te ontlasten. Met alle macht heb ik het op gehouden. De kramp in mijn darmen liet mij even aan iets anders denken dan de krappe knellende rubber gevangenis! Dan na wat voor mij uren voelt. Wordt het koffer op zijn kant gelegd en wordt de druk van het rubber af gelaten en komt er een smalle lijn licht naar binnen terwijl het koffer wordt open geritst. Als ik aan het licht gewend ben zie ik Meesteres Monique staan. Ze is gekleed in een zwarte latex catsuit en draagt ook een gasmasker. Ze haalt de hoezen van de doorzichtige zakken af en trekt mijn masker ruw van mijn hoofd. “Opstaan!” Klinkt het gedempt van onder haar masker. Ik kan horen dat haar humeur nog niet echt beter is geworden. Moeizaam sta ik op. Mijn lichaam is stijf en pijnlijk. Meteen krijg ik een harde klap achter tegen mijn hoofd! De klap is zo hard dat ik bijna omval. “Je hebt in je broek geplast! Onzindelijke hond! Denk maar niet dat ik dat ga opruimen!” Ruw gespt ze mij pols boeien om die ze aan een ketting vast maakt en middels een takel omhoog trekt ik kan nog net op mijn tenen staan. Dan gaat ze voor mij staan. Door het plexiglas van haar masker zie ik haar op oorlog staande ogen en ik wordt bang, waar is Meesteres Davina? Ik hoop dat ze snel terug komt! Ik krijg een harde stomp in mijn buik “je weet het aardig op te houden en maar goed ook want als je het ook maar waagt om je zelf te beschijten laat ik het jou op vreten!” Weer een stomp in mijn al verkrampte buik. Er ontsnapt mij een harde scheet. En de zak tussen mijn benen blaast zich iets op. Beschaamd hiervoor wordt mijn hoofd vuur rood. “Vuil beest, hoe durf je” is haar reactie gevolgd door nog een harde stomp in mijn buik. Ze komt dicht tegen mij aan staan en fluistert gedempt door het masker “laat het toch gewoon lopen, schijt je toch lekker onder als een beest. Dat is wat je bent!” Dan loopt ze weg en komt even later terug met een grote staande spiegel op wielen ze rijd deze voor mij zodat ik mij zelf kan bekijken in de spiegel. En komt achter mij staan. “Bek open” en om haar woorden kracht bij te zetten slaat ze mij achter tegen mijn hoofd. Vernederd en bang doe ik mijn mond open. Ze drukt een grote ballgag in mijn mond en trekt deze zo hard aan dat het voelt alsof mijn kaak ontwricht wordt. Dan trekt ze een roze masker over mijn hoofd. “Kijk eens wat mooi, het past precies bij jou!” Als ik in de spiegel kijk dan zie ik dat het masker mij het zeer realistische hoofd van een varken heeft gegeven. “Je bent niets meer dan een vuil varken! Wacht maar als ik de kans heb bind ik je vast in een stal met een paar geile varkens beren! Knor als een varken! Kom op flikker, doe het! Ze geeft mij een harde vuistslag op mijn nieren. Ik schreeuw in de ballgag. “Hoe achterlijk kun je zijn! Ik zij knor! Wacht maar ik krijg je wel aan het knorren. Ze loopt even weg en kom dan weer in mijn blikveld. Ze heeft een vee prikker in haar hand! Nog voor ik kan reageren drukt ze deze in mijn buik. De stroomstoot is heftig en ik merk hoe mijn buik verkrampt. “Knor als een varken!” En weer port ze de prikker in mijn buik. Ik kan niet meer en doe wat ze zegt en begin zo goed mogelijk te knorren als een varken. “Hahaha, vuil varken!” Ze laat de takel zakken en maakt mijn boeien los. Ik zak door mijn benen op de grond. Meteen krijg ik weer een harde klap tegen mijn hoofd gevolgd door weer een stroomstoot nu in mijn zij. Ik klap voor over. “Kruip als een varken klootzak! Kom op blijven knorren!” Slap en gebroken kruip ik over de grond bang voor haar woede. Ze lacht maniakaal en klapt in haar handen “lopen varken, lopen! Het is mijn tweede rondje als ze mij een harde schop in mijn zij geeft ik voel hoe ik met luid kabaal mijn verkrampte darmen in de rubber zak ledig. “Wat heb ik jou gezegd varken!” Schreeuwt ze hard. Ik wordt bedolven onder slagen en schoppen afgewisseld met stroom stoten en verwensingen! Ik kan niet meer en zak in elkaar en probeer mijn gezicht te beschermen. Dan wordt het geweld ineens doorbroken door een harde schreeuw.

“Wat is hier godverdomme aan de hand!”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir