Mama is boos! Luna op de knieën
Mama is boos! Luna op de knieën
Mama is boos! Wie kent die film niet, van al weer wat jaartjes geleden? Er schijnt toen – vanwege het succes van ‘Schatjes” en daarna ‘Mama is boos!’ – een opvolger gepland te zijn, die ‘Papa is razend’ zou gaan heten, maar die is er nooit gekomen. Maar dit is in feite onnutte informatie voor wat er hierna door mij wordt opgetekend …. want hoe nu verder met Tigerlover en mij?
Als Mama boos is, berg je dan maar, zo bleek anderhalf uur lang in de bios, en later op tv. Echt volksvermaak, wie lag er niet te gniffelen in zijn (bioscoop)stoel? En nu – maart 2019, vele jaren later – is Tigerlover boos, omdat ik de boel genept heb en zij door mijn toedoen in een smerige bios tentoongesteld is aan een aantal geile mannen. Met alle gevolgen vandien.
Terwijl ze – terecht? – op een heel wat sjieker rendez-vous met mij had gerekend. Gezellig samen eten, ondanks het feit dat iedereen ons vanwege het leeftijdsverschil en andere ‘details’ aanstaart, vervolgens lekker relaxen in een hotelletje, wat wil je nog meer?
Want daar kwam ze toch helemaal voor naar Rotterdam toe, haar verre woonplaats met een smoes ontvluchtend. Voor die o-zo-betrouwbare Labrador met roep- en koosnaam Luna. Maar hoe erg bleek de harde waarheid? Ze had me verkeerd ingeschat, en dat triggerde een vulkaanuitbarsting.
En ik was me – sorry hoor, lezers – van weinig kwaad bewust. Een beetje kloten met clicks op een verhaaltje van haar, dan hoort toch bij deze tijd? Sommige broodschrijvers kopen, als ze een nieuw product gereed hebben, honderden van hun eigen boeken op om in de boeken top 100 te komen en vervolgens misschien bij DWDD.
Marketing heet dat in de sector, boerenbedrog daarbuiten. En dan gaat de kassa vanzelf rinkelen. Ik ken mensen die Vietnamezen in een armietig call center ver weg voor een fooi inhuren om ze te laten klikken op hun commerciële artikelen, om hun targets te halen … en hun bonussen binnen te harken.
Dus wat is er nou mis mee om een paar honderd keer (of waren het er meer?) op een artikel van Tigerlover te klikken om een weinig serieuze weddenschap te winnen? Spielerei, toch? Nou, niet in de ogen van ‘a woman scorned’, om Shakespeare te citeren.
Want wat is ze boos! Terwijl ik dacht dat ze zo’n bezoekje aan een bina uitgestorven seksbios juist zou waarderen, geil als ze altijd is en omdat ze daar nog nooit geweest was. Ik dacht haar juist een vriendendienst te bewijzen. Als ik geweten had dat ze zulke lange – ongelakte – tenen had ….
Maar daar ging het haar kennelijk niet om. Ik was niet eerlijk geweest tegen haar, klopt helemaal overigens, en wat ik wilde, had ik volgens haar ook ‘gewoon’ kunnen vragen. Alsof er iets gewoon is aan haar seksleven op Xh (hihi).
Waarom ik het niet ‘gewoon’ gevraagd heb, weet ik niet eens. Het was niet dat ik bang was dat ze zou weigeren om in te gaan op mijn geile fantasie. Want dat was meestal geen probleem.
Maar nu zat ik dus met de gebakken peren. Flink doorgebakken. Viel er nog wat te lijmen, vroeg ik me na de eerste schrik af. Want ik laat me niet makkelijk uit het veld slaan, zeker niet als ik een grote vis – en dat is Tigerlover ontegenzeggelijk – aan de haak heb. Of denk te hebben.
Dus ik zocht na enkele dagen tactische wapenstilte contact met haar via Xh. Eerst reageerde ze niet, maar op een gegeven moment kreeg ik toch een korte reactie. In de trant van ‘wat moet je?’ (met onleesbaar erachter: ‘eikel!’). Ik kon haar niet zien, maar als blikken konden doden …
Ik meldde zonder eromheen te draaien dat het me allemaal ontzettend speet en zei dat ik mijn excuses aanbood voor wat er gebeurd was, en dat ik nooit de clicks op haar artikel had mogen ‘fucken’. Ze reageerde heel kil en was niet erg indruk de indruk van mijn knieval. Tsja, ze was kennelijk nog steeds boos.
Ik heb meer vrouwen meegemaakt dat niet meteen twee dagen nadat ik ze wat geflikt had (ik treed niet in detail) stonden te springen om met mij verder te gaan. Dus Tigerlover’s kilte en gebrek aan vergevingsgezindheid was voor mij niet zo verrassend.
Wel ging ik – pragmatisch en veerkrachtig als ik ben – naastig op zoek naar iets om de impasse zo snel mogelijk te doorbreken. Want ik houd niet van afwachten tot de overzijde over de brug komt. Ik vroeg haar recht op de vrouw af – zij het digitaal – wat ik kon doen om het weer goed te maken.
Ze zou daar even over nadenken en kwam een uur later terug met: ‘Je moet me komen ophalen vanavond en dan gaan we naar Antwerpen. Daar woont iemand die me al een tijdje ontzettend graag wil neuken en ik vind hem ook wel aantrekkelijk.’
‘En jij moet mee, als chauffeur en omdat je vanaf vandaag mijn subje bent. Dat is mijn voorwaarde als je überhaupt nog in mijn wereld wilt vertoeven. Dus zeg het maar. Take it or leave it.’
Ik moest even slikken, want ik kon me iets voorstellen bij Tigerlover als Meesteres, en kreeg daar niet meteen blij-ei-gevoelens bij. Maar was er een alternatief? Nee, en dat was zwaar balen.
Dus besloot ik akkoord te gaan en dan gaandeweg maar te proberen de zaak mijn kant uit te trekken. Want ze zou toch niet boos blijven? Want ze was toch niet van steen?
(wordt vervolgd)